Bill Mollison

PERMAKULTUROWY TRAWNIK Angelo Eliades, Permaculture Research Institute

Nienawidzę trawników… – Bill Mollison w wywiadzie Scotta Londona Permakultura – cicha rewolucja.

Trawniki, nieważne czy się je kocha czy nienawidzi, należą do tych elementów naszego współczesnego krajobrazu, z którymi jesteśmy do tego stopnia zżyci, że nie zastanawiamy się skąd się wzięły. Posiadamy trawniki, bo „zawsze je mieliśmy”, lecz czy na pewno?
 Większość praktyków permakultury trawników szczerze nienawidzi, widząc marnującą się pod ich zielenią przestrzeń, jaka mogła by być lepiej spożytkowana w uprawie żywności! Lecz jaki byłby efekt, można przewrotnie zapytać, gdyby do „znienawidzonego” trawnika zastosować zasady zdrowego, ekologicznego (sustainable) projektowania? Spróbujmy zmierzyć się z tym kontrowersyjnym pomysłem i spróbować umieścić (usprawiedliwić) trawnik w permakulturze!
 Na początek, dla lepszej perspektywy problemu, spójrzmy skąd wzięły się trawniki i dlaczego, mimo trudów z nimi związanych, staramy się je utrzymywać.
Czytaj dalej

Permaculture and Philosophy by Angelo Eliades @ The Permaculture Research Institute

Permaculture and Philosophy
Angelo Eliades @ The Permaculture Research Institute

per_phil

We can teach philosophy by teaching gardening, but we cannot teach gardening by teaching philosophy. – Bill Mollison

permaculture has a branch of philosophy grafted to it in the form of a set ethical principles

…One point that must made be clear here is how the ethics of permaculture differ from other ethical systems. The ethical principles of permaculture are what I would describe as a ‘practical philosophy’ — one based on science and observation rather than theory, doctrine or belief…
Czytaj dalej

Permakultura – cicha rewolucja z Billem Mollisonem rozmawia Scott London

Bill Mollison mówi o sobie, że jest środowiskowym biologiem i wędrownym nauczycielem. Lecz można przedstawić go jako prowokatora (w dobrym sensie tego słowa) albo poruszyciela (kogoś siejącego ferment, zaczyn). Jego opublikowana w 1978 roku książka Permaculture One zapoczątkowała międzynarodowy ruch odnowy ziemi, uważany przez wielu za rewolucyjny i wywrotowy.

Permakultura (po angielsku permaculture od permanent, czyli trwałe, ciągłe, nieprzerwane i agriculture rolnictwo) – jest filozofią zintegrowanego projektowania środowiska i obejmuje ogrodnictwo, architekturę, ekologię, a nawet zarządzanie pieniędzmi i projektowanie społeczności. Podstawową zasadą permakultury jest tworzenie samoutrzymujących się (sustainable) systemów, które zaspokajają własne potrzeby i zagospodarowują swoje odpady.
 Na pomysł permakultury Bill Mollison wpadł podczas wieloletnich studiów nad ekosystemami lasów deszczowych i pustyni Australii, kiedy to obserwował, jak organizmy łączą się naturalnie we wzajemnie dobroczynne społeczności. Fakt ten posłużył mu w rozwoju nowego podejścia do uprawy ziemi i projektowania społeczności, podejścia które ma na celu stawianie właściwych elementów we właściwych miejscach tak, że wzajemnie wspomagają się i podtrzymują w istnieniu.
 Permakulturowa idea Mollisona rozprzestrzeniła się po świecie, obecnie praktykowana we wszystkich strefach klimatycznych – w lasach deszczowych Ameryki Południowej, na pustyni Kalahari, w arktycznych regionach północnej Skandynawii, również w Polsce, gdzie z wypracowanych w ramach permakultury rozwiązań (zdarza się, nawet nie w pełni świadomie) korzysta dzisiaj organiczno-biologiczne rolnictwo, ogrodnictwo, ekologiczne budownictwo oraz oddolne inicjatywy społeczne.
 Chociaż większość Polaków (Europejczyków czy Amerykanów…) nie zna Billa Mollisona, w Australii jest on narodową ikoną, gdzie w 1981 roku został wybrany „Człowiekiem roku”, po otrzymaniu prestiżowej nagrody Right Livelihood Award, zwanej też Alternatywną Nagrodą Nobla, za rozwój i promocję permakultury.
 Poniższa rozmowa na temat jego innowacyjnej filozofii projektowania przyjaznego środowiska miała miejsce w Santa Barbara (w 2005 roku) przy okazji intensywnego, dwutygodniowego kursu jaki co roku Mollison prowadzi w Ojai…
 Usiedliśmy przy stole. Bill, niewysoki, krępy pan z siwą brodą i szerokim uśmiechem, jest jednym z najbardziej sympatycznych i dobrotliwych ludzi jakich miałem okazję poznać. Niestrudzony gawędziarz – zdaje się posiadać historyjkę albo dowcip na każdą okazję – jego trafne i często dosadne uwagi łagodzone są zawsze serdecznym i zaraźliwym śmiechem.

Bill

Bill Mollison: …zasady etyczne permakultury są proste: troska o Ziemię, troska o ludzi, oraz reinwestowanie nadwyżek w te właśnie cele…

Czytaj dalej

Bill_Mollison_0111

Permaculture is a philosophy of working with, rather than against nature; of protracted and thoughtful observation rather than protracted and thoughtless labor; and of looking at plants and animals in all their functions, rather than treating any area as a single product system.
—Bill Mollison 1)↓

   [ + ]

1. Mollison, B. (1991). Introduction to permaculture.

Co to jest permakultura Toby Hemenway

Permakultura stosowana jest nie tylko w rolnictwie. Z jej zasad korzysta się przy projektowaniu domów i wiosek, systemów energetycznych i w zagospodarowywaniu odpadów, a nawet w tworzeniu mniej namacalnych struktur jak grupy społeczne, programy nauczania, biznesplany.

Permakultura korzysta z przyboru zasad i praktyk do projektowania zrównoważonych ekologicznie ludzkich osad. Słowo permakultura (od permaculture = permanent + agriculture, obecnie również permanent + culture) zostało wprowadzone przez dwóch Australijczyków. Pierwszym był Bill Mollison 1)↓ autor gęstej i encyklopedycznej biblii dziedziny: Permaculture: A Designer’s Manual. Drugim jest David Holmgren 2)↓, który błyskotliwie rozszerzył zasięg permakultury.

 3)↓ Ziemi w mitologii rodowitych mieszkańców Australii i Ameryki.</p> <p><em>Istnieje legenda, która wyjaśnia jak powstały wzgórza, doliny, rzeki, i wszystkie kształty ziemi. Za każdym razem gdy po deszczu widzę piękną tęczę przypomina mi się historia o Tęczowym wężu…<br />  Na początku ziemia była płaską, rozległą, szarą równiną. Tęczowy wąż pełznąc znaczył na niej swoją drogę, ruchy jego ciała piętrzyły góry rzeźbiąc rzeczne kanały. Każde pociągnięcie, smagnięcie jego wielokolorowego ciała, tworzyło nową ziemską geologiczną formację.<br />  Wreszcie zmęczony wysiłkiem tworzenia ziemi, wpełznął do głębokiej sadzawki. Chłodna woda obmyła jego ciało, chłodząc je i kojąc… Zwierzęta odwiedzające sadzawkę by ugasić w niej pragnienie, podchodziły do niej ostrożnie by nie przeszkadzać Tęczowemu Wężowi, bo chociaż nie były w stanie go zobaczyć – leżał w głębi ukryty – czuły tam jego obecność. Pewnego dnia, po gwałtownej burzy, zobaczyły go. Jego ogromne kolorowe ciało wyginało się łukiem z sadzawki ponad szczyty drzew, przecinając niebo nad równiną, w górę poprzez chmury i dół z powrotem drugim końcem sięgając ziemi hen daleko za horyzontem i znikając tam w innej niewidocznej sadzawce.<br />  Rodowici mieszkańcy Australii, Aborygeni, aż do dzisiaj traktują z szacunkiem Tęczowego Węża, kiedy widzą go wyginającego się przez całe niebo z jednego źródła do drugiego…”</em><br />  <small>(z książki “Gulpilil’s Stories of the Dreamtime”, compiled by Hugh Rule and Stuart Goodman, published by William Collins, Sydney, 1979.)</small></p> <p>W obrębie ciała Tęczowego Węża na rysunku znajduje się Drzewo Życia, które wyraża ogólną tendencje żyjących form do zachowania porządku i budowy struktur 4)↓. Jego korzenie tkwią w ziemi a jego korona rozwija się powietrzu, deszczu, słońcu i na wietrze. Elementarne żywioły ukazane jako zewnętrzne do owalu reprezentują fizyczne otoczenie, materię Wszechświata – budulec z jakiego życie na ziemi jest uformowane… Ten cykliczny symboliczny obraz zadedykowany jest, tak jak cała książką, złożoności życia na Ziemi. </p> " data-medium-file="http://bnzr.vot.pl/wp-content/uploads/permacultura_bill_mollison-500x563.jpg" data-large-file="http://bnzr.vot.pl/wp-content/uploads/permacultura_bill_mollison-910x1024.jpg" src="/wp-content/uploads/permacultura_bill_mollison-500x563.jpg" alt="permacultura_bill_mollison" width="500" height="563" class="aligncenter size-medium wp-image-2652" srcset="http://bnzr.vot.pl/wp-content/uploads/permacultura_bill_mollison-500x563.jpg 500w, http://bnzr.vot.pl/wp-content/uploads/permacultura_bill_mollison-910x1024.jpg 910w, http://bnzr.vot.pl/wp-content/uploads/permacultura_bill_mollison.jpg 1024w" sizes="(max-width: 500px) 100vw, 500px" />

Permakulturowy tęczowy wąż

Mollison mówi, że oryginalna idea permakultury naszła go w 1959 roku, kiedy to obserwował torbacze szperające w lesie deszczowym Tasmanii. Zainspirowany, w podziwie dla obfitości i dającego życie bogactwa wzajemnych powiązań tego ekosystemu, zanotował w swoim dzienniku: „wierzę, że możemy zbudować systemy, które będą funkcjonować tak dobrze jak ten”. W latach siedemdziesiątych wraz z Holmgrenem, korzystając z tego co zauważył w naturze i wśród pierwotnych mieszkańców, zaczął identyfikować i dookreślać zasady jakie czyniły ten system tak bogatym i zrównoważonym. Ich nadzieją było zastosowanie tych zasad w projektowaniu ekologicznie zdrowych, produktywnych krajobrazów. Rozumowali, że jeśli życie kwitło na Ziemi przez ponad trzy miliardy lat, i jeśli lokalni, pierwotni ludzie żyli w relatywnej harmonii ze środowiskiem przez tysiące, zatem życie i pierwotne kultury musiały być regulowane zasadami zrównoważonego trwania. Praca licencjacka Davida, przerobiona i rozszerzona później z pomocą Billa, wyewoluowała w przełomową książkę Permaculture One.
Czytaj dalej

   [ + ]

1. charyzmatyczny i obrazoburczy, kiedyś leśnik, nauczyciel szkolny, traper, naturalista i biolog środowiskowy… wywiad z Billem Mollisonem Permakultura – cicha rewolucja – polecam.
2. jeden z pierwszych spośród wielu studentów Billa… patrz, bardzo dobra strona Davida: permacultureprinciples.com.
3. On jej nie stwarza z niczego <em>ex nihilo</em> jak Bóg chrześcijan tylko ją rzeźbi i modeluje niczym starogrecki Demiurg. patrz: Platon <em>Timajos</em>.
4. co jest szerzej omówione w „Pemaculture: A Designer’s Manual”, w rozdziale poświęconym wzorom i strukturom