idę z dwoma durianami, kupionymi po drodze do domu. niosę je w ręce przewiązane sznurkiem, a sąsiedzi na ten widok jakbym co najmniej jakieś dwie „modelki” holował… uśmiechają się, cmokają, pokazują sobie… a najbardziej ucieszone oczywiście jak zwykle kobiety.
więc sprawdziłem w wikipedii, chociaż czułem o co chodzi, bo ta jadalna część, mięsista pachnąca słodycz pokrywająca nasiona… naprawdę trudno się oprzeć wrażeniu, jeśli zna się szczegóły męskiej anatomii…
…a w wikipedii czytam i już wiem:
”The Javanese believe durian to have aphrodisiac qualities, and impose a set of rules on what may or may not be consumed with it or shortly thereafter.[34] A saying in Indonesian, durian jatuh sarung naik, meaning „the durian falls and the sarong comes up”, refers to this belief.[67] The warnings against the supposed lecherous quality of this fruit soon spread to the West – the Swedenborgian philosopher Herman Vetterling commented on so-called „erotic properties” of the durian in the early 20th century.”
